Dla tych, którzy regularnie korzystają z programu Excel^(Excel) , liczba wbudowanych formuł i funkcji do podsumowywania i manipulowania danymi jest oszałamiająca. Excela^(Excel) używają dosłownie wszyscy: od studentów na lekcjach finansów po menedżerów funduszy hedgingowych na Wall Street . Jest niezwykle potężny, ale jednocześnie bardzo prosty.

Dla tych, którzy dopiero zaczynają korzystać z programu Excel^(Excel) , jedną z pierwszych grup funkcji, których należy się nauczyć, są funkcje podsumowujące. Należą do nich SUMA^(SUM) ,  ŚREDNIA^(AVERAGE) , MAKS^(MAX) ,  MIN , TRYB^(MODE) , MEDIANA^(MEDIAN) , LICZBA^(COUNT) , ODCH.STANDARDOWE^(STDEV) , DUŻY^(LARGE) , MAŁY^(SMALL) i AGREGAT^(AGGREGATE) . Funkcje te najlepiej sprawdzają się w przypadku danych liczbowych.

W tym artykule pokażę, jak utworzyć formułę i wstawić funkcję do arkusza kalkulacyjnego Excel . Każda funkcja w programie Excel przyjmuje argumenty^(arguments) , które są wartościami potrzebnymi funkcji do obliczenia danych wyjściowych.

Zrozumienie formuł i funkcji

Na przykład, jeśli chcesz dodać 2 i 2 razem, funkcją będzie SUMA ^(SUM ) , a argumentami będą liczby 2 i 2 . Zwykle zapisujemy to jako 2 + 2, ale w Excelu^(Excel) zapiszesz to jako =SUM(2+2) . Tutaj możesz zobaczyć wyniki tego prostego dodania dwóch dosłownych liczb.

Chociaż nie ma nic złego w tej formule, to naprawdę nie jest konieczne. Możesz po prostu wpisać =2+2 w Excelu^(Excel) i to również zadziała. W programie Excel^(Excel) , gdy używasz funkcji takiej jak SUMA^(SUM) , bardziej sensowne jest użycie argumentów. Dzięki funkcji SUMA ^(SUM)Excel oczekuje co najmniej dwóch argumentów, które byłyby odwołaniami do komórek w arkuszu kalkulacyjnym.

Jak odwołujemy się do komórki w formule programu Excel ? ^(Excel)Cóż, to całkiem proste. Każdy wiersz ma numer, a każda kolumna ma literę. A1 to pierwsza komórka w arkuszu kalkulacyjnym w lewym górnym rogu. B1 będzie komórką na prawo od A1. A2 to komórka bezpośrednio pod komórką A1. Wystarczająco łatwe^(Easy) , prawda?

Zanim napiszemy naszą nową formułę, dodajmy trochę danych w kolumnach A i B, z którymi będziemy pracować. Śmiało i wpisz losowe liczby od A1 do A10 i B1 do B10 dla naszego zestawu danych. Teraz przejdź do D1 i wpisz =SUM(A1,B1) . Powinieneś zobaczyć, że wynik to po prostu wartość A1 + B1 .

Podczas wpisywania formuły w programie Excel^(Excel) należy zwrócić uwagę na kilka rzeczy . Po pierwsze, zauważysz, że kiedy wpiszesz pierwszy nawias otwierający ( po nazwie funkcji, Excel automatycznie poinformuje Cię, jakie argumenty przyjmuje ta funkcja. W naszym przykładzie pokazuje liczbę1^(number1) , liczbę2^(number2) itd. Argumenty oddzielasz przecinkami. To dana funkcja może przyjmować nieskończoną liczbę wartości, ponieważ tak działa funkcja SUMA^(SUM) .

Po drugie, możesz ręcznie wpisać odwołanie do komórki (A1) lub kliknąć komórkę A1 po wpisaniu otwartego nawiasu. Excel podświetli również komórkę w tym samym kolorze co odwołanie do komórki, dzięki czemu można dokładnie zobaczyć odpowiednie wartości. Więc zsumowaliśmy jeden wiersz razem, ale jak możemy zsumować wszystkie inne wiersze bez ponownego wpisywania formuły lub kopiowania i wklejania? Na szczęście Excel to ułatwia.

Przesuń kursor myszy w prawy dolny róg komórki D1, a zauważysz, że zmienia się z białego krzyżyka w czarny znak plus.

Teraz kliknij i przytrzymaj przycisk myszy. Przeciągnij kursor w dół do ostatniego wiersza z danymi, a następnie puść na końcu.

Excel jest na tyle sprytny, że wie, że formuła powinna się zmieniać i odzwierciedlać wartości w innych wierszach, a nie tylko pokazywać te same A1 + B1 w dół. Zamiast tego zobaczysz A2+B2 , A3+B3 i tak dalej.

Istnieje również inny sposób użycia SUMA^(SUM) , który wyjaśnia inną koncepcję argumentów w programie Excel^(Excel) . Powiedzmy, że chcieliśmy zsumować wszystkie wartości od A1 do A12 , to jak byśmy to zrobili? Moglibyśmy wpisać coś takiego jak =SUM(A1, A2, A3, etc) , ale jest to bardzo czasochłonne. Lepszym sposobem jest użycie zakresu Excela^(Excel) .

Aby zsumować A1 do A12 , wystarczy wpisać =SUM(A1:A12) z dwukropkiem oddzielającym dwa odwołania do komórek zamiast przecinka. Możesz nawet wpisać coś w rodzaju =SUM(A1:B12) i zsumuje wszystkie wartości od A1 do A12 i B1 do B12 .

To był bardzo podstawowy przegląd tego, jak używać funkcji i formuł w programie Excel , ale wystarczy, aby zacząć korzystać ze wszystkich funkcji sumowania danych.

Funkcje podsumowujące

Korzystając z tego samego zestawu danych, użyjemy pozostałych funkcji podsumowujących, aby zobaczyć, jakie liczby możemy obliczyć. Zacznijmy od funkcji ILE.LICZB^(COUNT) i ILE.NIEPUSTYCH^(COUNTA) .

Tutaj wprowadziłem funkcję ILE.LICZB^(COUNT) do D2 i funkcję ILE.NIEPUSTYM^(COUNTA) do E2, używając zakresu A2:A12  jako zestawu danych dla obu funkcji. Zmieniłem również wartość w A9 na ciąg tekstowy cześć^(hello) , aby pokazać różnicę. ILE.LICZB^(COUNT) zlicza tylko komórki zawierające liczby, podczas gdy ILE.LICZB^(COUNTA) zlicza komórki zawierające tekst i liczby. Obie funkcje nie liczą pustych komórek. Jeśli chcesz policzyć puste komórki, użyj funkcji LICZ.PUSTE^(COUNTBLANK) .

Następne w kolejności są funkcje ŚREDNIA^(AVERAGE) , MEDIANA^(MEDIAN) i TRYB^(MODE) . Średnia nie wymaga wyjaśnień, mediana to środkowa liczba w zestawie liczb, a tryb to najczęściej występująca liczba lub liczby w zestawie liczb. W nowszych wersjach programu Excel^(Excel) masz MODE.SNGL  i MODE.MULT , ponieważ może istnieć więcej niż jedna liczba, która jest najczęściej występującą liczbą w zestawie liczb. Użyłem B2:B12 dla zakresu w poniższym przykładzie.

Idąc dalej, możemy obliczyć MIN , MAX i STDEV dla zbioru liczb B2: B12 . Funkcja ODCH.STANDARDOWE^(STDEV) obliczy, jak szeroko wartości są oddzielone od wartości średniej. W nowszych wersjach programu Excel^(Excel) masz STDEV.P i STDEV.S , które obliczają odpowiednio na podstawie całej populacji lub na podstawie próbki.

Wreszcie dwie inne przydatne funkcje to LARGE i SMALL . Przyjmują dwa argumenty: zakres komórek i k-tą największą wartość, którą chcesz zwrócić. Więc jeśli chcesz mieć drugą największą wartość w zestawie, użyjesz 2 jako drugiego argumentu, 3 jako trzeciej największej liczby itd. MAŁE^(SMALL) działa w ten sam sposób, ale daje k-tą najmniejszą liczbę.

Na koniec istnieje funkcja o nazwie AGREGUJ^(AGGREGATE) , która umożliwia zastosowanie dowolnej z innych wymienionych powyżej funkcji, ale także pozwala na wykonywanie takich czynności, jak ignorowanie ukrytych wierszy, ignorowanie wartości błędów itp. Prawdopodobnie nie będziesz musiał jej używać tak często , ale w razie potrzeby możesz dowiedzieć się więcej na ten temat tutaj.^{(learn more about it)}

To jest podstawowy przegląd niektórych z najpopularniejszych funkcji podsumowujących w programie Excel . Jeśli masz jakieś pytania, możesz dodać komentarz. Cieszyć się!

Use Summary Functions to Summarize Data in Excel

For those whо use Excel regularly, the number of buіlt-in formulas and functions to summarize and manipulate data is staggering. Excel is literally used by everyone: from studеnts in a financial class to hedge fund managers on Wall Street. It’s extremely powerful, but at the ѕame time very simple.

For those just getting started with Excel, one of the first group of functions you should learn are the summary functions. These include SUM, AVERAGE, MAX, MIN, MODE, MEDIAN, COUNT, STDEV, LARGE, SMALL and AGGREGATE. These functions are best used on numerical data.

In this article, I’ll show you how to create a formula and insert the function into an Excel spreadsheet. Each function in Excel takes arguments, which are the values the functions needs to calculate an output.

Understanding Formulas & Functions

For example, if you need to add 2 and 2 together, the function would be SUM and the arguments would be the numbers 2 and 2. We normally write this as 2 + 2, but in Excel you would write it as =SUM(2+2). Here you can see the results of this simple addition of two literal numbers.

Even though there is nothing wrong with this formula, it really isn’t necessary. You could just type =2+2 in Excel and that would work also. In Excel, when you use a function like SUM, it makes more sense to use arguments. With the SUM function, Excel is expecting at least two arguments, which would be references to cells on the spreadsheet.

How do we reference a cell inside the Excel formula? Well, that’s pretty easy. Every row has a number and every column has a letter. A1 is the first cell on the spreadsheet at the top left. B1 would be the cell to the right of A1. A2 is the cell directly below A1. Easy enough right?

Before we write our new formula, let’s add some data in columns A and B to work with. Go ahead and type random numbers from A1 to A10 and B1 to B10 for our data set. Now go to D1 and type in =SUM(A1,B1). You should see the result is simply the value of A1 + B1.

There are a couple of things to note while typing a formula in Excel. Firstly, you’ll notice that when you type the first opening parenthesis ( after the function name, Excel will automatically tell you what arguments that function takes. In our example, it shows number1, number2, etc. You separate arguments with commas. This particular function can take an infinite number of values since that is how the SUM function works.

Secondly, either you can type in the cell reference manually (A1) or you can click on the cell A1 after you typed the open parenthesis. Excel will also highlight the cell in the same color as the cell reference so you can see the corresponding values exactly. So we summed one row together, but how can we sum all the other rows without typing the formula again or copying and pasting? Luckily, Excel makes this easy.

Move your mouse cursor to the bottom right corner of cell D1 and you’ll notice it changes from a white cross to a black plus sign.

Now click and hold your mouse button down. Drag the cursor down to the last row with the data and then let go at the end.

Excel is smart enough to know that the formula should change and reflect the values in the other rows rather than just showing you the same A1 + B1 all the way down. Instead, you’ll see A2+B2, A3+B3 and so on.

There is also another way to use SUM that explains another concept behind arguments in Excel. Let’s say we wanted to sum up all the values from A1 to A12, then how would we go about it? We could type something like =SUM(A1, A2, A3, etc), but that is very time consuming. A better way is to use an Excel range.

To sum A1 to A12, all we have to do is type =SUM(A1:A12) with a colon separating the two cell references instead of a comma. You could even type something like =SUM(A1:B12) and it will sum all values in A1 thru A12 and B1 thru B12.

This was a very basic overview of how to use functions and formulas in Excel, but it’s enough so that you can start using all of the data summation functions.

Summary Functions

Using the same set of data, we’re going to use the rest of the summary functions to see what kind of numbers we can calculate. Let’s start with the COUNT and COUNTA functions.

Here I have entered the COUNT function into D2 and the COUNTA function into E2, using A2:A12 range as the data set for both functions. I also changed the value in A9 to the text string hello to show the difference. COUNT only counts the cells that have numbers whereas COUNTA counts cells that contain text and numbers. Both functions do not count blank cells. If you want to count blank cells, use the COUNTBLANK function.

Next up are the AVERAGE, MEDIAN and MODE functions. Average is self-explanatory, median is the middle number in a set of numbers and mode is the most common number or numbers in a set of numbers. In newer versions of Excel, you have MODE.SNGL and MODE.MULT because there could be more than one number that is the most common number in a set of numbers. I used B2:B12 for the range in the example below.

Moving on, we can calculate the MIN, MAX and STDEV for the set of numbers B2:B12. The STDEV function will calculate how widely values are dispersed from the average value. In newer versions of Excel, you have STDEV.P and STDEV.S, which calculates based on the entire population or based on a sample, respectively.

Finally, another two useful functions are LARGE and SMALL. They take two arguments: the cell range and the k-th largest value you want to return. So if you want the second largest value in the set, you would use 2 for the second argument, 3 for the third largest number, etc. SMALL works the same way, but gives you the k-th smallest number.

Lastly, there is a function called AGGREGATE, which allows you to apply any of the other functions mentioned above, but also lets you do things like ignore hidden rows, ignore error values, etc. You probably won’t need to use it that often, but you can learn more about it here in case you do need it.

So that’s a basic overview of some of the most common summary functions in Excel. If you have any questions, feel free to post a comment. Enjoy!

Related posts

• Użyj nowej funkcji Excel Mobile „Wstaw dane z obrazu”

• Użyj Excela jako narzędzia do kopiowania danych z sieci

• Wykresy danych w Excelu

• Jak filtrować dane w programie Excel

• Użyj Excela, aby obliczyć efektywną stopę procentową na podstawie nominalnej stopy procentowej

• Jak korzystać z funkcji WYSZUKAJ.PIONOWO w programie Excel

• Dodaj linię trendu regresji liniowej do wykresu punktowego programu Excel

• Jak ukryć arkusze, komórki, kolumny i formuły w programie Excel

• Jak śledzić zmiany w programie Excel

• Jak nagrać makro w programie Excel

• Jak zrobić prosty wykres lub wykres w programie Excel

• Jak utworzyć listę rozwijaną w programie Excel?

• Jak obliczyć wariancję w programie Excel

• Jak oddzielić imię i nazwisko w programie Excel

• Jak przełączać się między arkuszami roboczymi w programie Excel

• Jak porównać dwa pliki Excela i podkreślić różnice?

• Jak znaleźć pasujące wartości w programie Excel

• Jak otworzyć wiele wystąpień programu Excel

• Jak odjąć daty w Excelu

• Jak bezpiecznie zabezpieczyć hasłem plik Excel