Coraz więcej urządzeń Apple ma teraz w opisie lub nazwie słowo „Retina” lub „ Retina Display ”. Ale czym jest wyświetlacz Retina ? Czy powinieneś wybrać wersję Retina urządzenia ^(Retina)Apple , jeśli masz wybór? 

Wkrótce możesz nie mieć wyboru, ponieważ Apple przechodzi w pełną siatkówkę^(Retina) , ale nawet wtedy ważne jest, aby zrozumieć, co tak naprawdę kryje się za ich zgrabną marką. 

Wyświetlacze Retina^(Retina) to w zasadzie wyświetlacze wysokiej jakości. Te, które Apple uważało za krok naprzód w stosunku do ekranów innych niż Retina , zasługiwały na nazwę handlową. Więc o co właściwie to całe zamieszanie?

Co to jest wyświetlacz Retina?

Aby zrozumieć, dlaczego nazywa się je wyświetlaczami „Retina”, warto zrozumieć, co oznacza to słowo! Krótko mówiąc, siatkówka jest częścią anatomii oka. Jest to zasadniczo czujnik obrazu oka, jeśli chcesz go porównać z aparatem cyfrowym.

Soczewka oka skupia światło na siatkówce, tworząc obraz. Światłoczułe komórki tworzące siatkówkę przekazują te informacje za pomocą nerwu wzrokowego, gdzie są odbierane przez korę wzrokową mózgu w celu przetworzenia. 

Co to ma wspólnego z wyświetlaczami Retina firmy Apple^(Apple) ? Powodem, dla którego Apple wybrał tę nazwę, jest przekonanie, że ludzkie oko nie widzi siatki pikseli wyświetlacza Retina podczas normalnego użytkowania. To potwierdzenie, że te wyświetlacze zostały stworzone w odpowiedzi na ludzką percepcję, a nie po prostu w pogoni za wyższymi specyfikacjami.

Chodzi o piksele

Ważną rzeczą, o której należy pamiętać w przypadku wyświetlaczy Retina , jest to, że termin ten nie odnosi się do żadnej konkretnej technologii wyświetlania. Apple ma obecnie zarówno wyświetlacze LED, LCD,^{(LED, LCD)} jak i OLED , które są sprzedawane pod znakiem towarowym Retina . Ekrany te nie mają wspólnych atrybutów, takich jak rozdzielczość, kształt, rozmiar, odwzorowanie kolorów czy współczynnik kontrastu. Po prostu mają piksele, które przekraczają pewien próg gęstości. 

Piksele, jeśli nie wiesz, to „elementy obrazu”. Są najmniejszą częścią, na którą można podzielić obraz cyfrowy. Każdy piksel ma elementy subpikselowe, które pozwalają mu pokazywać różne ilości światła czerwonego, niebieskiego i zielonego, skutecznie pozwalając każdemu pikselowi odtworzyć dowolny kolor.

Kiedy układasz piksele w siatce, możesz tworzyć obrazy, mówiąc każdemu pikselowi dokładnie, jaki powinien być jego kolor i jasność. Im bliżej oka przyłożysz wyświetlacz, tym bardziej oczywista staje się sama siatka pikseli. To tak, jakbyś zbyt uważnie przyglądał się zdjęciu w gazecie. Obraz rozpada się na pojedyncze kropki atramentu. 

Jeśli chodzi o wyświetlacze bez siatkówki, nie trzeba być szczególnie blisko ekranu, aby zobaczyć siatkę pikseli. Są w nich wyraźne ziarnistości, które są szczególnie widoczne obok panelu Retina . Jak więc wyświetlacze Retina uzyskują tak ostry, jednolity wygląd?

Gęstość pikseli^{(Pixel Density)} i odległość widzenia^{(Viewing Distance Are)} to kluczowe liczby^{(Key Numbers)}

Aby kwalifikować się jako wyświetlacz „Retina”, ekran nie może mieć dostrzegalnych pojedynczych pikseli przy normalnej odległości oglądania. W grę wchodzą więc dwie liczby. 

Pierwszym z nich jest PPI lub Pixels Per Inch . Jest to miara gęstości pikseli. Im więcej pikseli można zmieścić w każdym calu ekranu, tym bardziej są one upakowane i tym mniej widoczny jest każdy piksel. 

Druga liczba to typowa odległość oglądania. Aby być wyświetlaczem Retina , poszczególne piksele muszą być niewidoczne gołym okiem z typowej odległości widzenia. W przypadku smartfonów lub tabletów ta kombinacja liczb wydaje się wynosić około 300 PPI w odległości od 10 do 12 cali od twarzy.

Jak zapewne już zauważyłeś, istnieje trzecia liczba, która musi być częścią równania siatkówki: rozmiar wyświetlacza. 

Chociaż możesz trzymać tablet lub telefon na wyciągnięcie ręki, monitor laptopa lub komputera stacjonarnego jest zwykle dalej. Częściowo z powodu kształtu urządzenia, ale głównie dlatego, że te wyświetlacze są zbyt duże, aby wygodnie oglądać je z odległości 10 cali od twarzy. Kiedy dochodzimy do telewizorów, gęstość pikseli może być znacznie niższa niż 300 PPI, ale nadal liczyć się jako „siatkówka”, ponieważ zazwyczaj ogląda się je z odległości 6 stóp lub więcej. 

Jeśli chcesz wiedzieć, czy dany wyświetlacz na urządzeniu innym niż Apple kwalifikuje się do oznaczenia marki Retina , możesz skorzystać z kalkulatora internetowego,^{(online calculator)} aby uzyskać dokładny pomysł.

Wyświetlacze Retina wymagają zmian w oprogramowaniu^{(Retina Displays Require Software Changes)}

Nawet wyświetlacz Retina nie może dodać szczegółów do obrazu, którego nie ma na początku. Jeśli obraz na ekranie ma niższą rozdzielczość niż sam wyświetlacz, wtedy rzeczywiste fizyczne piksele są zasadniczo grupowane w większe wirtualne piksele, aby wyświetlić obraz. Jest to w rzeczywistości forma zoomu cyfrowego^{(digital zoom)} i może wyglądać na piksel w zależności od tego, jak duża jest rozbieżność.

Chociaż niewiele można zrobić z obrazami o niskiej rozdzielczości na stronach internetowych i tym podobnych, prawdziwy problem wynika z elementów systemu, takich jak tekst i ikony. Jeśli muszą zostać przeskalowane, wyglądają na bardzo masywne. Na przykład iPhone Retina^{(A Retina)} ma czterokrotnie większą gęstość pikseli niż jego poprzednicy bez siatkówki. 

Oznacza to, że system iOS musi wyświetlać zasoby z czterokrotnie wyższym poziomem szczegółowości, aby naprawdę wykorzystać wyświetlacz o wysokiej rozdzielczości. Wymaga to dodatkowej mocy obliczeniowej i pamięci. Dobrą wiadomością jest to, że Apple Silicon jest niesamowicie energooszczędny i ma mnóstwo koni mechanicznych, więc nie stanowiło to większego problemu. 

Twórcy aplikacji muszą pamiętać o rozdzielczościach Retina i o tym, jak wyglądają ich aplikacje. Zwłaszcza gry wideo^(Video) nie mogą liczyć na renderowanie obrazów w natywnej rozdzielczości Retina i pozostawanie grywalne. Dlatego programiści muszą stosować sztuczki skalowania, aby ostateczny obraz nie wyglądał na klockowaty lub rozmazany.

Czy Retina jest drogą do zrobienia?

Obok siebie^{(Side-by-side)} wyświetlacze Retina są wyraźnie lepsze od tych o mniejszej gęstości pikseli. Jednak urządzenia o wysokiej gęstości pikseli mają wiele wad. Po pierwsze są znacznie droższe! Urządzenia^(Devices) o tak wysokich rozdzielczościach mogą mieć krótszą żywotność baterii i jest wspomniany wcześniej hit wydajności. 

Apple wykonało świetną robotę, równoważąc rozdzielczości Retina z wszystkimi tymi innymi czynnikami, ale nie myśl, że Apple jest jedynym, który osiągnął te rozdzielczości. Wiele innych flagowych (a teraz średniej klasy) urządzeń ma gęstość pikseli bliską lub wyższą niż 300 PPI. Czasami bez ekwiwalentu starannego balansowania Apple .

Na przykład niektóre flagowe telefony Samsung Galaxy oferują użytkownikom opcję wyświetlania rzeczywistego obrazu w rozdzielczości niższej niż jest to możliwe na ekranie. Tylko ich najnowsze modele mogą wyświetlać obrazy w pełnej rozdzielczości przy wysokich częstotliwościach odświeżania, zachowując jednocześnie odpowiednią żywotność baterii. Starsze telefony oferowały jednocześnie tylko dwie z tych opcji.

W szczególności tablety z wyświetlaczem Retina^(Retina) są fantastyczne do czytania powieści graficznych i komiksów w wysokiej rozdzielczości oraz, oczywiście, do pracy z wysokiej jakości zdjęciami. W telefonach ich główną zaletą jest po prostu bycie niezwykle przyjemnym dla oka. Obrazy wydają się namalowane na szkle, a nie lekko rozmyte projekcje cyfrowe. 

W końcu gęstość pikseli klasy siatkówki stanie się normą we wszystkich urządzeniach i wszystkich markach. Ale jeśli chcesz dziś posmakować tej doskonałej co do piksela przyszłości, wyświetlacz Retina to świetny wybór.

What Is a Retina Display: Everything You Need to Know

A growing number of Apple devicеs now have the word “Retina” or “Retina Display” included in their description or name. But what is a Retina display? Should you go for the Retina version of an Apple device if given the choice? 

Soon, you might not have a choice, as Apple goes full Retina, but even then it’s important to understand what’s actually behind their snappy brand name. 

Retina displays are essentially high quality displays. Ones that Apple felt are such a step up from their non-Retina screens, it deserved a trademarked name. So what’s all the fuss actually about?

What Is a Retina Display?

To understand why they’re called “Retina” displays, it’s helpful to understand what the word means! In short, the retina is a part of your eye’s anatomy. It’s essentially the image sensor of the eye, if you want to compare it to a digital camera.

The lens of the eye focuses light onto the retina, forming an image. The light-sensitive cells that make up the retina pass along that information using the optic nerve, where it’s received by the visual cortex of the brain for processing. 

What does this have to do with Apple’s Retina displays? The reason Apple chose this name is because they believe that the human eye can’t see the pixel grid of a Retina display during normal use. It’s an acknowledgement that these displays have been created in response to human perception, rather than simply a quest to chase higher specifications.

It’s All About Pixels

The important thing to realize about Retina displays is that the term doesn’t refer to any particular display technology. Apple currently has both LED, LCD and OLED displays that are both sold under the Retina trademark. These screens don’t share any other attribute such as resolution, shape, size, color reproduction or contrast ratio. They just have pixels that are over a certain density threshold. 

Pixels, in case you didn’t know, are “picture elements”. They are the smallest part that a digital image can be broken up into. Each pixel has sub-pixel elements that let it show varying amounts of red, blue and green light, effectively letting each pixel reproduce any color.

When you lay pixels out in a grid, you can produce images by telling each pixel exactly what its color and brightness value should be. The closer you put a display to your eye, the more obvious the pixel grid itself becomes. It’s like looking at a newspaper photo too closely. The picture breaks up into individual ink dots. 

When it comes to non-retina displays, you don’t have to be especially close to the screen to see the grid of pixels.There’s a distinct graininess to them that’s especially apparent side-by-side with a Retina panel. So how do Retina displays achieve that sharp, seamless look?

Pixel Density and Viewing Distance Are the Key Numbers

To qualify as a “Retina” display, the screen must have no discernable individual pixels at normal viewing distances. So, there are two numbers involved here. 

The first is PPI or Pixels Per Inch. This is a measure of pixel density. The more pixels you can squeeze into every inch of screen, the more closely packed together they are and the less visible each pixel is. 

The second number is the typical viewing distance. To be a Retina display, individual pixels need to be invisible to the naked eye at typical viewing distance. For smartphone or tablet devices, that combination of numbers seems to be about 300PPI at 10 to 12 inches from your face.

As you’ve probably already realized, there’s a third number that has to be part of the retina equation: display size. 

While you might hold a tablet or phone at arm’s length, a laptop or desktop monitor is generally further away than that. Partly because of the device form factor, but mainly because those displays are too large to view comfortably at 10 inches from your face. When we get to televisions, the pixel density could be much lower than 300PPI, but still count as “retina” because you typically view them from 6 feet or more away. 

If you want to know whether a given display on a non-Apple device would qualify for the Retina branding, you can use an online calculator to get an accurate idea.

Retina Displays Require Software Changes

Even a Retina display can’t add detail into an image that isn’t there to begin with. If the image on screen has a lower resolution than the display itself, then the real physical pixels are essentially grouped together into larger virtual pixels to display the image. It’s effectively a form of digital zoom and can look pixelated depending on how large the disparity is.

While there’s not much you can do about low resolution images on websites and the like, the real problem comes from system elements such as text and icons. If they have to be upscaled, they end up looking very chunky. A Retina iPhone, for example, has four times the pixel density of its non-Retina forebears. 

This means that iOS needs to display assets at four times the detail level to really take advantage of the high-resolution display. That takes additional computing power and memory. The good news is that Apple Silicon is incredibly power efficient and has plenty of horsepower, so it hasn’t been much of a problem. 

App developers have to be mindful of Retina resolutions and how their apps look. Video games in particular can’t hope to render images at the native Retina resolution and remain playable. So developers have to use upscaling tricks to prevent the final image from looking blocky or blurry.

Is Retina The Way to Go?

Side-by-side, Retina displays are clearly superior to ones with lower pixel density. However, high pixel density devices have plenty of downsides. For one thing, they are much more expensive! Devices with such high resolutions can have shorter battery lives and there’s the aforementioned performance hit. 

Apple has done a great job of balancing Retina resolutions with all of these other factors, but don’t think Apple’s the only one to achieve these resolutions. Many other flagship (and now mid-range) devices have pixel densities close to or above 300PPI. Sometimes without the equivalent of Apple’s careful balancing act.

For example, some Samsung Galaxy flagship phones offer users the option of running the actual image at a lower resolution than the screen is capable of. Only their latest models can display full-resolution images at high refresh rates while still achieving adequate battery life. Older phones have only been able to offer two of these options at the same time.

Retina display tablets in particular are fantastic for reading high-resolution graphic novels and comic books and, of course, for working with high-quality photos. On phones, their main advantage is simply being extremely pleasing to the eye. Images appear painted into the glass rather than a slightly fuzzy digital projection. 

Eventually, retina-grade pixel densities will become the norm across all devices and all brands. But if you want a taste of that pixel-perfect future today a Retina display is a great choice.

Related posts

• Jak korzystać z bezprzewodowego adaptera wyświetlania Microsoft

• Wyjaśnienie AMOLED vs OLED vs wyświetlacz LCD

• Napraw problemy z kartą Microsoft Wireless Display Adapter w systemie Windows 10

• Jak korzystać z Continuum w systemie Windows 10 Mobile bez Microsoft Display Dock

• Wyświetlanie na innym ekranie z systemu Windows 8.1 przy użyciu bezprzewodowego adaptera wyświetlania firmy Microsoft

• Słuchawki douszne Microsoft Surface vs Apple AirPods: co jest lepsze?

• Jak skonfigurować i skonfigurować ustawienia zapory routera?

• Jak sprawdzić, jaką płytę główną posiadasz na komputerze z systemem Windows 10/11?

• Najlepsze przewodowe i bezprzewodowe zestawy słuchawkowe do gier

• 10 najlepszych skanerów fotograficznych na komputery z systemem Windows

• Dlaczego mój dysk twardy uległ awarii lub awarii tak szybko i bez wyraźnego powodu?

• Monitoruj informacje o sprzęcie i systemie za pomocą HWiINFO

• Jak bezpiecznie i bezpiecznie pozbyć się starych komputerów

• Najlepsze oprogramowanie i sprzęt Portfele Bitcoin dla Windows, iOS, Android

• Data wydania systemu Windows 11, cena, wymagania sprzętowe

• Częstotliwości procesora nie pasują do systemu Windows 10

• Zapora sprzętowa a zapora programowa — różnica

• Rodzaje sprzętu i technologii klawiatury dla komputerów z systemem Windows

• Lista komputerów obsługujących Windows Hello w Windows 10

• Dodaj lub usuń kartę Sprzęt we właściwościach dysku w systemie Windows 10